Józefa Bojanowska, nosząca herb Junosza, była osobą o niezwykłym wpływie na polskie życie społeczne oraz feministyczne w swojej epoce. Urodziła się 15 kwietnia 1873 roku w Gostyniu, a swoje życie zakończyła 20 kwietnia 1945 roku w Zielonce.
Znana była jako feministka, mówczyni oraz publicystka, a jej zaangażowanie w działalność społeczną było godne podziwu. Bojanowska była także założycielką wielu organizacji kobiecych, które miały fundamentalne znaczenie dla rozwoju ruchu na rzecz praw kobiet w Polsce.
Życiorys
Józefa Bojanowska była wybitną postacią, która zrealizowała swoje marzenia z niezwykłą determinacją. Ukończyła Uniwersytet Latający, co było istotnym krokiem w jej dalszej karierze. Następnie, w Warszawie, założyła introligatornię, w której mogły pracować kobiety, stając się pionierką w tym zakresie. Była również bliską współpracownicą Pauliny Kuczalskiej-Reinschmit, z którą prowadziła Czytelnię Naukową dla Kobiet, mieszczącą się przy Nowym Świecie, nieopodal cukierni Bliklego.
Józefa nie poprzestała na tym. Zainicjowała szereg innowacyjnych projektów edukacyjnych, takich jak „Kursy niedzielne rysunkowe”, „Szkoła niedzielna dla pracownic” oraz „Wakacje dla szwaczek”, które miały na celu podnoszenie kwalifikacji i umiejętności kobiet w różnych dziedzinach.
W roku 1905 zasiliła szeregi Komitetu Obywatelskiego, gdzie pełniła swoją rolę pod przewodnictwem Bolesława Prusa. W okresie 1905–1907 była również aktywna w Związku Polskiego Równouprawnienia Kobiet, a w 1907 roku, wraz z Kuczalską-Reinschmit, przyczyniła się do zakładania lokalnych oddziałów Związku Równouprawnienia Kobiet Polskich. Bojanowska miała znaczący wpływ na opinię publiczną, publikując swoje artykuły w „Kurierze Codziennym”, „Kurierze Warszawskim”, „Nowej Gazecie”, „Ogniwie” oraz „Sterze”. Od 1910 roku, po pogorszeniu się stanu zdrowia Kuczalskiej-Reinschmit, przejęła wydawanie „Steru”.
Podczas I wojny światowej Bojanowska zorganizowała społeczną, kobiecą szwalnię, wspierając żołnierzy. W 1915 roku, z wiarą w przyszłość, rozpoczęła organizację kursów maturalnych dla kobiet, które miały na celu przygotowanie ich do wstępu na uniwersytety. Wraz z Kuczalską-Reinschmit walczyła o równość dostępu kobiet do edukacji wyższej. W 1919 roku objęła stanowisko dyrektorki pierwszej Państwowej Szkoły Przemysłowej Żeńskiej w Warszawie.
Rok 1926 przyniósł kolejne wyzwanie – współzałożyła stowarzyszenie Służba Obywatelska, mające na celu aktywizację kobiet w życiu społecznym oraz wyszkolenie kadr żeńskich dla potrzeb państwa polskiego. Bojanowska objęła funkcję przewodniczącej warszawskiego koła tego stowarzyszenia.
Zmarła 20 kwietnia 1945 roku w schronisku dla nauczycielek w Zielonce, gdzie znalazła swój ostatni spoczynek.
Przypisy
- Romana Pachucka: Pamiętniki z lat 1886-1914. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1958 r., s. 137.
- Genealogia potomków Sejmu Wielkiego. [dostęp 20.01.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Wincenty Dabiński | Wacław Kawski | Aleksy Prusinowski | Marian Sobkowiak | Agata Sobczyk | Wojciech Perczak | Alojzy Bryl | Mieczysław Hejnowicz | Czesław Porankiewicz | Roman Skrzypczak | Maksymilian HenselOceń: Józefa Bojanowska