Edmund Naganowski

Pochodził z rodziny ziemiańskiej, wychowując się w bogatym środowisku Wielkopolski, w czasach zaboru pruskiego. Jego rodzicami byli Walerian i Anna z Rogowskich. Edukację rozpoczął w gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu, gdzie zdobywał wiedzę i umiejętności, które później miały mu służyć w karierze. Po zakończeniu nauki, w 1875 roku, opuścił ojczyznę i rozpoczął swoje życie za granicą.

Pracował jako guwerner, początkowo w Paryżu, a w 1884 roku uzyskał stopień Master of Arts na Uniwersytecie w Dublinie. W okresie od 1880 do 1884 roku, zgodnie z jego własnymi relacjami, mieszkał w Waterford, w Irlandii, gdzie podejmował pracę nauczyciela. W 1886 roku przeniósł się do Londynu, gdzie zdobył posadę w British Museum.

Jego działalność dziennikarska rozkwitała w Irlandii oraz Anglii, gdzie regularnie publikował swoje korespondencje w polskich gazetach i magazynach, takich jak Biblioteka Warszawska, Przegląd Powszechny oraz Gazeta Polska. W swoich tekstach relacjonował wydarzenia z Wielkiej Brytanii, z szczególnym uwzględnieniem Irlandii. Podczas pisania korzystał z wielu pseudonimów, w tym E. Działosz, Latarnik, Edmund Sas oraz Edmund S. N.

Naganowski intensywnie angażował się w życie polskiej emigracji, pełniąc funkcję sekretarza Towarzystwa Literackiego Przyjaciół Polski. Organizował pomoc dla Polonii, jednocześnie dostarczając prasie brytyjskiej informacje o sprawach polskich. Ponadto, zajął się także tworzeniem literackim, wydając powieść „Hessy O'Grady”, w której odzwierciedlił swoje doświadczenia z Irlandii. Jego sympatia do złożonej sytuacji społecznej Irlandczyków w pełni przejawiała się w jego twórczości, jednak równocześnie potępiał przemoc i bojkot jako metody walki politycznej. Jak wskazała Aleksandra Budrewicz, z czasem jego poglądy zaczęły przyjmować charakter pro-brytyjski.

W około 1902 roku Naganowski powrócił do Polski, gdzie podjął pracę w różnych dziennikach, w tym w Słowie Polskim oraz Gazecie Lwowskiej. Ostatecznie osiedlił się we Lwowie, gdzie zyskał prestiżową posadę kierowniczą w Bibliotece Baworowskich. Niestety, zmarł 8 stycznia 1915 roku, a jego ciało spoczęło na Cmentarzu Łyczakowskim.

W kwestii życia prywatnego wiadomo, że Edmund Naganowski ożenił się z Brytyjką imieniem Katy, a para doczekała się syna Konrada, który zginął jako marynarz podczas I Wojny Światowej. Zgodnie z informacjami zawartymi w brytyjskich Archiwach Państwowych, w 1903 roku otrzymał naturalizację jako poddany brytyjski.