Bogdan Mrozek, który przyszedł na świat w 1910 roku w Gostyniu, a zmarł w 1967 roku, to postać niezwykle istotna dla polskiej architektury. Był on nie tylko architektem, ale także twórcą modelowego projektu dla szkół wiejskich, który zyskał ogromną popularność w całym kraju.
Jego prace miały na celu dostosowanie edukacji do potrzeb wiejskich społeczności, co miało szczególne znaczenie w kontekście rozwoju lokalnych szkół. Projekt Mrozka stał się standardem, po którym wielu architektów sięgało, tworząc funkcjonalne i estetyczne przestrzenie edukacyjne.
Życiorys
Bogdan Mrozek pochodził z rodziny kupieckiej, jego ojcem był Franciszek, a matką Jadwiga. W 1932 roku ukończył gimnazjum w Gostyniu, a następnie rozpoczął naukę na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Swój dyplom jednak otrzymał dopiero po II wojnie światowej, w 1947 roku, na Wydziale Architektury AGH w Krakowie. W okresie okupacji hitlerowskiej pracował w rodzinnym mieście w Powiatowym Urzędzie Budownictwa.
W 1941 roku zawarł związek małżeński z koleżanką z gimnazjum, Wandą Marią Włodarską. Po zakończeniu wojny aktywnie uczestniczył w Komitecie Odbudowy Gimnazjum gostyńskiego, zaprojektował również kolonię domów dla rodzin wielodzietnych w Gostyniu, z których jeden obiekt został zrealizowany w 1947 roku przy ul. Wrocławskiej. W ramach działalności społecznej zaprojektował i nadzorował budowę kręgielni przy gostyńskim Rynku.
Od 1948 roku Bogdan Mrozek osiedlił się w Poznaniu, gdzie podjął pracę w pracowni projektowej Wydziału Rozbudowy Miasta. Wkrótce przeszedł do Miastoprojektu, gdzie działał w m.in. Pracowni Staromiejska. Jego projektowa kariera obejmowała szkoły w Turku, Chodzieży oraz Wronkach, a także bursę dla uczniów w Kole. Warto zaznaczyć, że stworzył on typowy projekt szkoły, który Ministerstwo Budownictwa zatwierdziło jako wzór do naśladowania na terenach wiejskich w Polsce.
W swoim dorobku miał również projekty budowli przemysłowych w Nowej Soli, jak i usługowych, w tym biurowiec Ruchu w Kaliszu oraz bloki mieszkalne i pawilon usługowy w Śremie. W Miastoprojekcie opracował także typowy projekt budynku bliźniaczego. Współuczestniczył w konkursie na architektoniczno-urbanistyczne opracowanie wewnętrznego bloku Starego Rynku w Poznaniu w 1954 roku.
W 1956 roku za swoje osiągnięcia w dziedzinie konserwacji zabytków otrzymał nagrodę państwową II stopnia przyznawaną przez Komitet Budownictwa, Urbanistyki i Architektury. Po śmierci spoczął na cmentarzu w Gostyniu.
Przypisy
- a b Projekt – Miasto. Wspomnienia poznańskich architektów 1945-2005, HenrykH. Marcinkowski i inni, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania, 2013 r., s. 350, ISBN 978-83-7768-069-8.
- a b Stowarzyszenie LO Gostyń
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Maria Chmiel | Edmund Naganowski | Bolesław Czwójdziński | Walenty Potworowski | Jan Babczyszyn | Aleksander OstrowiczOceń: Bogdan Mrozek