Silos cukrowniczy w Gostyniu

Ten imponujący budynek, największy silos cukrowniczy w kraju, osiąga wysokość 72,5 metra, przy czym sama kopuła ma 15 metrów. Jego rozmiary są naprawdę monumentalne, ze średnicą wynoszącą 50 metrów. Silos opiera się na solidnej konstrukcji składającej się z ponad tysiąca betonowych pali o średnicy 400 mm, które wwiercone są w grunt na głębokość od 8 do 12 metrów. Dodatkowo obiekt ma zdolność pomieszczenia aż do 80 tysięcy ton cukru.

W trakcie budowy zastosowano nowoczesną technologię ślizgu, co pozwalało na nieprzerwane wylewanie betonu przez 24 godziny na dobę. Dzięki temu każdego dnia podnosił się on średnio o 2,5 metra. Co więcej, proces wstawiania kopuły został przeprowadzony w elementach, które następnie złożono i stopniowo uniesiono ku górze. Wnętrze silosu pokryte jest blachą kwasoodporną, co podkreśla trwałość konstrukcji. Próby technologiczne obiektu miały miejsce w wrześniu 2013 roku, a ich wyniki potwierdziły funkcjonalność budowli.

Jednakże, pomimo imponującej specyfiki architektonicznej i inżynieryjnej, budowa silosu wzbudziła kontrowersje i protesty wśród historyków sztuki. Umiejscowienie silosu na osi założenia klasztornego Świętej Góry nieprzypadkowo wpłynęło na krajobraz kulturowy miasta i okolic. W odpowiedzi na te obawy, środowisko naukowe wystosowało petycję do najwyższych władz państwowych, co świadczy o głębokiej trosce o dziedzictwo kulturowe regionu.